sayamadığım tüm günbatımlarını,
sensiz sırılsıklam olduğum yağmurları
ayaz gecelerde yokluğuna titreyişlerimi,
nasıl sonlandırıp,af dileyeceksin?
ey bahar sandığım zemheri yüzlüm,
yüzlerce sevebilme olasılığı varken:
binlece fersah uzaklaştın benden,
biliyorsun bir ayağımız cukurda artık,
sayamadığım baharlar geçip giderken,
sanmaki sadece benden yılları çaldın..
bir köşeye çekilip ağlarken utanıyorum,
ağlamaktan değil bilesin,hep kaybetmekten..,
ah birtanem kaç bahar geçecek böyle,
umarsız zindan gecelere mahkumken,
yaralayan yüreğine hep isyan mı edeyim
zamansız acılar içimi yakıp kavururken
bahar sandığım seni mi bekleyeceğim?
bu hep son şiirimdir diyorum isyan kokan,
her an içimde senle cenk ediyorum,
ne ben unutuyorum dört mevsim seni..
nede sen unutturuyorsun kendini,
kandırıpta kendimi son şiirim demiyorum,
bu sevda yaktıkça yüreğimi ve beni,
dört mevsim yazacağım isyanlarımı,
taki her mevsim bahara dönene dek..
çünkü seni canımdan çok seviyorum..
Kayıt Tarihi : 19.2.2007 22:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gelecek bahar'ın özlemi yakınca içimi.öyle işte.
Ama sevilen zaman geçtikçe silikleşiyor ve şiirler başka konular içermeye başlıyor.İşte o zaman kurtuluyorsunuz onca ağır yükün ağırlığından.Nefes alıyorsunuz.İlhamınızı hiç kaybetmemeniz dileğiyle.
Saygılar.
TÜM YORUMLAR (1)