Hüzünbaz Şiiri - Ülkü Güven

Şimdi beni iyi dinle!
Ne yaşıyorum,
Ne ölebiliyorum seninle...
Say ki kumdan bir kuleyim,
Dalga vurunca yerle birim.
Benimle aşık atma hüzünbazlıkta;
Sükutumu kaldıramazsın,içlenirim.
Beni anlayamazsın,fişlenirim.

Say ki tımarhanelik bir deliyim.
Ağlarken kahkaha atabilirim...
Çok da güzel rol kesebilirim;
Ruhun duymaz...
Bu oyunda yer yok ben dediğime
N'olur bugün üstüme gelme...

Biz seninle iki ayrılıkçı gazeteyiz,
Uğultulu sloganlarla yürümekteyiz.
Manşet olmuşuz duvar yazılarına;
Sen bir deli,ben bir hiç uğruna.
Her direniş, tükenişim oldu nazarında.
Her gidiş,pes edişim...
O yüzden yüreğini avcuma koyma.

Say ki hiç doğmadım...
Hiç çocuk olmadım; mızıkçı,huysuz...
Üşüyen pencerelerimde,
Melankolik şiirlerimde,
Buselik bir tokattı dudakların...
Noktasız bir kainat....
Bak bir kez daha takıldın,
Aşkımın arsız kulaçlarına...
Düştüğüm her yol,
Yalnızlar mezarlığına....