Beklenmedik bir anda terk edilmişsindir bütün sevdiklerince
Suçlamak istemesende hiç kimseyi üzünçle yanmakta yüzün
Adını bile koyamadığın bir boğunç dolmakta şimdi yüreğine
Ve usulca ağmaktadır gözlerinin peteğine ağulu bir hüzün...
Kimin bu hüzün?
Benimse eğer neden içim titriyor hep?
Seninse eğer ne işi var bende?
Gel bir gece yarısı, al hüznünü
Gel, geceye bile söylersem namerdim, gel! ..
arkadaş dünya için boş yere üzülme
şu hurda dünya için gereksiz yere üzülme
var olan zaten geçti yok da ortada yok
şen ol da var için yok için üzülme
Ziyan edilen aşkların
Sonudur hüzün
Riyakar kalplerin
Dışa vurumudur, yaşanılan yanlışlar
Her yanlış bir diğerinin başlangıcı
Her son bir hüznün aynasıdır
Ayrılan sevgililerin
Yeni sevgilisidir hüzün
Doğdum, hüzün
Çocukluğum, hüzün
Gençliğim, hüzün
Hayatım, hüzün
Geçti ömrüm hicranla
Geride kocaman bir hiç
Ölmek bile zor sana
Garip zavallı Yedi hüzün
19/06/2002
Senin adın Hüzün
Biliyorum, ben koydum adını
Senin adın Hüzün
Bir şafak vakti düştü gözlerine
Senin adın Hüzün
Göremedim başka bir şey...
sevda savrulur
hüzün limanlarında
yaprak kavrulur
hüzün limanlarında
ay üşümesi
ayazlar ışıması
zor taşıması
hüzün limanlarında
hüzün olsun hüzün olsun
ben razıyım hüzün olsun
gece karanlıktan sonra
ilk gördüğüm yüzün olsun
Gece ağır bir şarkı
ve saçlarda dalgalanan hüzündür gece
Geceler akmaz
Geceler yalnız şavkımaz
Hüzün aşkla
Hüzün mutlulukla
Hüzün yaşamla birlikte koşar
Gecede
Geceye huzun coker
Gunduze huzun coker
Ben ve sen gıbı
Bıze huzun coker
Krız dalga dalga yayılırken dunyaya
Sen kapatırsın yuzunu saclarınla
Ben aglayamam erkegım ya
ah hüzün
kahpe hüzün
dalga dalga vurursun yüreğime
belimi bükersin
sahte sevdalara sürükleme beni
yakma
ayışığı salma geceme
gelme hüzün
Kimi gönüllerin kapısı hüzün kapısıdır…
Girersin hüzün karşılar
Gidersin hüzün uğurlar..
4 Kasım 2005
Sen Yoksan Renkler Silik
Sen Yoksan Yaşam Soluk
Sen Yoksan Ben Yok
Sen Yoksan Konuda Yok
Hüzün Hüzün Hüzün...
Ay taç olsa başıma
Yıldızlar ise peri kızı
Ne çare
Ben biçare
Gece yine gece
Hüzün yine hüzün
Yalnızlık dırdır yanımda
Dinle dinle dur
Hüzün; ararken neşeyi, yine kendisi ile buluştu
Hüzün; ararken seviyi, yine nefretle karşılaştı
Hüzün; ararken baharı, yine hazan mevsimi sardı
Hüzün; ararken seni, yine sensiz kaldı
Hüzün; yine hüzünle kaldı....
Bir kalem verseler elime
Acıyı çizerim
Gökyüzüne
Acıda bile maviyi
Hüzünde bile maviyi
Çizerim
Bir denize çizemem
Ağlatamam denizi
Bekledim gün batımı,sen düşümünde ân'ın
Hüzün mayaladım,son dilimine zamân'ın
Ünsiyeti gönülden,bahar ile hazân'ın
Hüzün mayaladım,son dilimine zamân'ın
Damıt acını
Hüzün yakışmıyor sana
Çevir yüzünü
Gül yüzünü
Unut sözünü
Umutlu ol
Gözün günyüzü
Hüzün gökyüzü
Çevir Hakka özünü.
Her yağmur arkasından gelen bir hüzün
Her hüzün arkasından doğan bir güneş vardır.
Gizem Canver/ Gizem'in İçinden
Gözlerimin rengi sevgi
Saçlarımın hüzün
Okşama sakın saçlarımı
üzülürsün
Göğsümde yanar aşkımın ateşi
Arar gözlerim sevgi güneşi
Gözlerime bak rengi sevgi
Saçlarımın rengi hüzün
Kurşuni bir ses
Peçe yüzün ardında
Söz peçenin
Bir dudak kıpırdadı
Hüzün
Hüzme hüzme güneş
Işıl ışıl deniz
Dalgalarda köpük
Yürekler sönük
Gözlerde bölük bölük
HÜZÜN
Hüzün çığlıkları gibi bedenimdesin
Buram buram yüreğimdesin
Hiç aklımdan gitmezsin
İşte bunun için yaralıyım ben..Şenses Us
Bir Hüzün ki;
Gözlerim Ne, Ta Kalbimden Okunur
Bir Hüzün ki
Şerha Şerha Yüreğime Dokunur…
Gül hep gül
Bende hüzün karanlık gibi yıkılır gülle
Gül hep gülsün
Bir ağacın iki dalı
Kadın ve hüzün
Bir ağacın iki dalı
Davam ve hüzün
İçimde hüzün
Tanıdığım ettiğim yok
Beni böyle salıverir
Değişir yüzüm
İçimde yüküm
Ağır olduğundan çok
Yeniden filizlenir
Yaklaşır zulüm
Hüzün kimsesiz gönüllerde çöreklenir
Deli bir rüzgar gibi savurur
Kırar dallarını
Hüzün akşam olunca yüreklenir..
Hüzün kimsesiz gönüllerde bileklenir
Dalgalı bir deniz gibi kabarır
Döver kıyılarını
Hüzün akşam olunca yüreklenir..
Hüzün, kahverengi gözlerde
Acı, kırmızı yüreklerde
Mutluluk mavi
Gökyüzüde,
Denizde
Hüzün,
Acı,
Mutluluk,
Deniz ve gökyüzü
HÜZÜN
Gün ışığı bilene,
Güneş görene,
Akşam gidene,
Sevda yüreğe,
Dalga sahile vurur.
Alır insanı hüzün
Alır ama ne zaman durur
Ambulans sesleri yankılanıyor caddelerimde
Acı,hüzün gözyaşı var insanların yüzlerinde
Nasıl dayanılır bunca acıya bunca kedere
Hüzün saklı günlerimizde gecelerimizde
Tek bir çiçek koklamadan,geçti bütün baharlar
Çöle dönmüş şu gönlümde şimdi yalnız hüzün var
Benim için sanki bütün,ızdıraplar acılar
Çöle dönmüş şu gönlümde, şimdi yalnız hüzün var
Bir tek çiçek koklamadan,geçti bütün baharlar
Çöle dönmüş şu gönlümde,şimdi yalnız hüzün var
Benim için sanki bütün,ızdıraplar acılar
Çöle dönmüş şu gönlümde,şimdi yalnız hüzün var
_ Hüzün Yağmuru
Göy yarıldı
Hüzün yağmurları
Yağıyor
Üstüme
Üstümüze
Bunalım kokuyor
Her yer
Kendinden kaçışlar
Ufak karakollar
Hüzün sarmaşıkları giydim çıplaklığıma
Etten kafesimi yeşillendirdim
Rüzgar esmez yağmur yağmaz bu şehirde
Yalnız yüreğimi kederlendirdim
Kırbaç vurdum acılı göğsüme
Pare pare alevlendim
Yangınımla hüzün soynup
Beyaz entariden kefen giydim
Yine hüzün peşim de
Çalıyor kapımı
Apansız,pusatsız ve kalleşçe
Bırakmıyor yakamı
Defol git desem de
Haykırsam küfretsem de
Yine hüzün çalıyor kapımı
Acımasız,tutarsız ve haince
cebimde hep bir avuç hüzün taşırım
kaybedersem benimkileri diye
ben kahrolası hayat yerine
nedense hep bulur bir hüzün onu yaşarım
Kurşun yemiş akşamlarla, kanar içimde bu yara
Geceme hep hüzün yağar, gecelerden daha kara
Bir umut yok bir çıkış yok, öylesine düştüm dara
Geceme hep hüzün yağar, gecelerden daha kara
Hüzün
Selvi boylum şiirlerde
Bir cüce.
Hüzün
Sık saçlılar arasında
Bir kel.
Hüzün
Yemyeşillikler içinde
Bırakıp giderken hüzünleri
Sabrederken birgün geri dönmeni
Düşünürken sensiz geçen günleri
Bir hüzün sardı beni
Kırık bir ayna gibi dağılırken etrafa
Bir kasırga gibi isyan ederken hayata
Hep seni sayıklarken rüyada
Bir hüzün sardı beni
hüzünle baslar hersey ve
hüzündür askın diger adı
hüzün insanın caresizligidir
kalbi sadece huzun sıkıstırır.
kalpte sıkısansa;
hüzün degildir aslında.
hüznün gozlerde yaptıgı gibi
özlenen sevgilidir.
13.09.2006 / 09,41
Üzgünüm
Kardelen solmuş olabilir
Seven unutmuş
Sular durulmuş
Olsun sonuncu olmayan
Kalan yalnız kalabilir
Bir bölü hüzün
Bir bölü hüzün
Hüzün sonsuz
bu hüzün,öyle derin ki,
cehennem obruğuna uzanır,
yakar kül eder her şeyi..
bu hüzün öyle derin ki,
kızkalesinden esen meltemi
kavururda,eder sam yeli,
bu hüzün öyle derin ki,
bitirir sen de,beni
ölümden ötesi: yok ki...
Hüzün olmadan mutluluk öksüz
Mutluluk olmadan yetimdir hüzün....
İçime astığın ipte
hüzün mutluluk birlikte
aynı rüzgara kuruyor
ve katlayıp koyuyorum kalbime...
(5 Eylül 2005)
