Hüzün yüzünde hüzünlendim
Gözlerinde ağladım sensizce
Dudaklarına bir şeyler fısıldadım
Kalbin pamuk ipliğiydi ince..
Bakınca bulutlar dağıldı
Yüreğime, yokluk sardı
Etrafımızı, ar damarım çatladı
‘ben’ orda ‘sende’ kaldı!
Kim demiş gönlümüz çöl
Al beni benden üçe böl
Bir sen bir şarap bir deniz
Gönlümüzde artık mavidir göl...
Kayıt Tarihi : 5.4.2006 19:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)