Hüzün Yumağı Şiiri - Sedat Emrem

Hüzündür bu
Elleri çığlık çığlık
İçi geçmiş zaman tarlalarından
Bozkır yalnızlıklarıyla çalar kapıyı
Yorgunum üstü...

Ölüm bu
Ve son yokluğa hazırlanan kuş kanatları
Bir yarayı onarırken
Diğerini kanatan elleri insanların
Ve acının bal tutan parmakları

Susuyorum bu
Hep karşı mahallenin çocuğu siluetinde.
"Kaçan kovalanır "
yaralanır tarafında durakladım oysa
En s'ağır yalanında....

Hüzün bu
Elleri çığlık çığlık
Hep son peronda bekleyen yolcu
Ve bir karıncanın kararınca umut
Yorgunum üstü...