Yine kör karanlık güneşli sabaha eriyor
kurulmuş sofrası ayrılık adına aşıgın
sigaranın dumanında bin kahırlar tütüyor
nice ümitler doguyor nicesi sönüyor
şehrin aşagı mahallesinde yanan sevdalar
bir yanda ölsem bile vazgeçmem diyen kavgalar
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
yüreğine sağlık dost kalem
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta