Hüznümün bitimi bu günler
Yavaş yavaş alıştım ben yaşama
Duyarsız bitimsiz geçen gecelerimin de sonu
İnsanlar dolaşsa da çevremde anlamsız
Yaşama dair ne varsa içimde
Ben yolcu hayat hancıdır doğduğumda
Benliğim geri dönerken bana
Yaşam akar gelecek zamana
Bitimsiz sevgiler derken yalan dilim
Biter diyor elbet
Sevgiler de biter diyebiliyorsam
Bitenleri mezara da gömerim
Hüzün doğan günler de yokum ben
Belki güneş doğmayacak güne
Ama gün akacak akşama
Yine doğacak ertesi güne sabah
Kaçarken yağmurun ıslaklığından
Bulutun karasından rüzgarın uğultusundan
Kapattım ben gönlümü hüzne
Derviş gibi yürüyorum aydınlığa
10.10.03
Erol ŞenKayıt Tarihi : 10.10.2003 16:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!