Hüzün yıldızları parlıyor bugün gökyüzün ...

Okan Yasar adli sahis utanmadan yalan soyluyor, vefat eden sevdigine saygin olsun biraz.

Bu siir 2000 senesinde ayrildigim kiz arkadasimdan bana gonderilmisti belirli bir sure sonra. Bu siiri kendisi yazmadi, cunku onceleri siir siteleri vardi ve bir WMA dosyasi ekleyip mail yolu ile gonderebiliyordun. Eklenen WMA dosyasi da Gulumcan adli fon muzigiydi. Dun gibi hatirlarim.

Buraya ekleyen kisi bu siir 1998 senesine ait diyorsa inanirim, cunku 2000 yilinda ilk defa okumustum sevdigim kiz bana gonderdikten sonra. Evet, merak edenler icin biz bir araya gelmedik ayrilistan sonra. Hepimiz baska kaderlere devam ediyoruz, baska hayatlara yelken actik ama bu siir onunla benim aramda ki kalan tek bag. Aklima geldikce okurum. Yazan kisinin AsiMaviKemal eline saglik. Duygulari dokturmus.

Bu siir veya yazi bana ait. 2005 yilinda vefat eden kiz arkadasim icin yazmistim... Baska bir sitede isim ile paylasmama ragmen arkadas isimsiz olarak kendi hisleri gibi paylasmis. Yazik...

büyük bir sabır ve inatla okuduğum ender şiirlerlerden bir tanesiydi..yorum yapmasam yarım hissederdim kendimi
ve affınıza sığınarak, haddim olmayarak belki de eleştiri yapacağım izninizle;
öncelikle uzayıp giden mısralardan çıkan sonuç şu; klasik gerçek..elindeyken bilinmeyen, yitirildikten sonra kıymetlenen sevda...bu şiir değil bana sorarsanız..belki hikaye..belki sesleniş fakat şiir değil. baştan sona tüm içtenliğiniz ile dökmüşsünüz ne var ne yok ortaya..keşke biraz daha özet olunabilse ve kısa sözün etkisinin büyüklüğü farkedilebilse.
bu yorum bana bile sanane dedirtti fakat siz gibi farzedin tutamadım bende kendimi :))
ve son olarak nacizane derim ki;
tek an dahi mutlu edebilmiş ise sizi yaşananlar, pişmanlık söz konusu olmamalı..
saygımla