Hüzün yanığı kasım düşerken sonbahara
Sislenen sözlerinle içinden çıkar nara
Sararan sarı şafak erken düşer akşama
Gam yüklenen bulutlar yansıyorken yaşama
Hüzün yanığı kasım düşerken her rüzgara
Suları kesik dere artık vermez yaygara
Telaş almış doğaya sessizliklerden yana
Bahara varmak için ihtiyacı duyana
Hüzün yanığı kasım bürünmüş bol efkara
Gözlerinde bozkırlar umudunda Ankara
Serin sıra selviler soğuğa sarılmakta
Elbisesiz topraklar soğukla yarılmakta
Hüzün yanığı kasım umudu ilkbahara
Gelecek yumak yumak dağlardaki o kara
12.11.2017
Tarık TorunKayıt Tarihi : 12.11.2017 18:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tarık Torun](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/12/huzun-yanigi-kasim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!