Asılmış yalnızlık sanki heceye
Şehir ölmüş bir ben aktım geceye
Gölgemin yanında döndüm cüceye
Karanlığı ayın şavkı yarınca
Kalp sığmaz bedene hüzün vurunca
Kuşatınca sevda umutsuz başı
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
"Sevda", yeni dilde adına "Melankoli" denilen, çok tehlikeli bir akıl ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır ki daha ziyade "kara sevda" diye anılır.
"Aşk", "Işk" kökünden türetilen bir kelime olup manası da, sevenin sevdiği kişiyi- tıpkı sarmaşığın canlı ağaçlara sarılarak onları severken boğup öldürdüğü gibi- severken boğup öldürmesi demektir.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta