Yüksek binalarda yumuşak pamuklara
Sarılmışken ağlayan bebekler,
Düğmeden gözlü, kısa saçlı bebeğe
Sevinir çocuk olmadan büyüyen çocuklar.
Tararken tek oyuncağının saçlarını,
Onun gibi olmasını bekler tek annesinin.
Gülmenin ayıp olduğunu öğretir babaları
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta