Hüzün ve Sevinç Şiiri - Adnan Ünal

Ben; hasretini özlemini
yüreğine gizlemiş
bir şair,
senden başka ne varsa
silmiştim herşeyi
hayata dair,
öyle ısyanlara düştümki
dedimki Allaha
al şu dünyayı yerle bir et
başıma çevir
dağları taşları hatta
en ufak çakılları
onu özleyen
bedenime devir

ama bunların hiçbiri
ne yazıkki olmadı
demek yaşanacak daha
çok günlerimiz varmış
ya içimde bıraktıgın boşluğun
asla ama asla
dolmadı
kendime şöyle bir
baktımki
bu hasretı çekecek
gücümde kalmamış be
derken
ansızın çıkageldin
karanlık gecelere doğmuş
bir güneş misali
hoşgeldin özlemim
gönül bağımdaki Emel'im
seninle güldü
senden sonra
gülmeyen yüreğim,
hoşgeldın
bebeğim.....