Hüzün ve Şarkı Şiiri - Oğuz Altun

sinead o’connor, ira savunucusu protest irlandalı şarkıcıdır, onunla tanışmamız nothing compares 2 you şarkısıyladır (ilk kez fakülte yıllarımda bursa da yeşil de bir kafede dinlemiştim) , lakin onun roger waters’ın mother parçasını yorumu zihnimdeki yerini zirveye tanışmıştır. kadife sesinin arkasında onda derin bir hüzün vardır, o hüzün yıkılmışlığın değil daha çok isyanın (düzene, topluma bazen doğaya “annesine”) cisimleştiği bir hüzündür. ve o hüzün başka hiç kimseye olmadığı kadar ona yakışır. bazen bir lideri bazen ruhani birini bazen arkadaşını, sırdaşını, sevdiğini o kadar çok içselleştirirsin, onun yaşadıklarını kendi içinde hissedersin, o’connor da onlardan biri, görünmez bir bağ, onun çelişki, gelgit ve isyanlarını içinde hissettirir. ne roger waters ne prince eskisi kadar onun isyanını ifade edecek müzik yapamıyorlar, belki onun kendi içine çökmesinin nedeni budur, ama nedeni ne olursa olsun şu dünya yüzünde yaşaması gereken en önemli insanlardan biridir, fikrimce… /hasta olduğunu söylüyorlar, her şeyden vazgeçecek kadar… kim ne derse desin, ben senin hasta olmadığını biliyorum, kendine itiraf etsen de, bak dünya değişiyor, senin nefesine o kadar çok ihtiyaç var ki…/