Hüzün Ve Keder Şiiri - Gönül Yorgun

Yine hüzün çöküyor akşamlarıma,
Kan kusuyorum,dünü olmayan yarınlarıma,
Seni beekliyorum çaresizce odamda,
Göz yaşı akıtıyorum,dermansız acılarıma.

Çaresiz bir kuş misaliyim,
Yuvasından ayrı düşmüş gibiyim,
Tüm sevdiklerini kaybetmiş divaneyim,
Arzularını yitirmiş bir viraneyim.

Hüzün ve keder dolmuş yine günlerim,
Yokluğunu unutmaya çalışan biriyim,
Efkarlandıkça içen serseriyim,
Seni,resimlerinle seven bir deliyim.

Sokak köşelerinde ağlarım sessizce,
Senin,bana veremediğin o ışığı,
Çaresizce dilendim sokaklardan,
Belki bir umut verir diye yüreğime.

Sıfatı 5 kuruş etmezin tekiymişsin.
Beni sokaklarda ayyaş eden şerefsizmişsin,
Yüreği aşk,sevgi nedir bilmeyen,
Sahtekar,lanet insanın biriymişsin.