Her hüzünlü gün
bir kayıp
yaşamımızdan çalınan
ve o kadar çok hüzün var ki çevremizde!
4 yapraklı yonca gibi
bir türlü bulunmayan neşeye inat!
Kayıplar artıyor
ve bu günler yerini hiç dolduramayacak
yeni günlere yer açıyor.
Oysa bahar geldi kuzey yarı küreye.
Dallar bir curcuna içinde...
en çorak, en yoksul yörelerde bile
bir yeşillenme, bir ürkek çicek, bir tomurcuk
ve yeni yeşeren bir ümit...
....
Hüzün yasaklanmalı bu mevsimde!
Kayıt Tarihi : 3.5.2003 21:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Herşeye rağmen iyimserliği seçen şairin düşünceleri...
![Hulya Oyman](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/05/03/huzun-ve-ilkbahar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!