Ben, Filistinli çocuk..
İnsanların gülmeyi unuttuğu, sevinçlerin gömüldüğü yerden yazıyorum..
İçimdekileri kalem taşıyamaz, kırılır gider; gözlerimi kapatıp da yazıyorum…
Ben, Filistinli çocuk..
Bakışlarımda özgürlük nidası, adımda direniş rayihası…
Bitmez bir burukluk biçimindeyim.. Acı benim değil; ben acının içindeyim…
Bir çocuk çığlığı düşer uykunun en rüyalı yanına..
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta