Hüzün Ve Aşk Şiiri - Sevda Eyüboğlu

Sonbaharı da severim kışı da

Biri altın rengini anımsatır diğeri buzullar ülkesini

Ama ben duyguların sonbaharından ve kışından korkarım

Sararıp yok olan hayallerden, iç çekişlerden,

Buruk kalplerden, hüzünlü gözlerden korkarım ben

O kadar korkarım ki hiç oralarda olmak istemem

Yitirmenin çaresizliğini,bitip giden ümitlerin ayak seslerini

Hiç duymak istemem, kulaklarımı tıkarım.

Göç etmek isterim kuşlar gibi mutlu insanlar diyarına

Umuttur, sevgidir, aşktır yaşatan insanı

Ben sadece oralarda var olduğumu anlarım

Sulanıp dirilmiş çicekler gibi canlanır,

Sanki yeniden doğarım