Gökyüzü gene hüzünlenmiş ağlıyor
Uhrevî bir edayla yağmur yağıyor
Gökyüzü gibi hüzünlü mavi gözler
Koca bir tufana mekan olmuş yüzler
Neresidir acaba bu derenin kaynağı
Bulutlar mı, yoksa gönül pınarı mı?
Yağmurlu gecelerin güneşli şafağı,
Doğacak mı, yoksa daha yağacak mı?
Yağmur dindi, dinmez göz yaşlarım
Hüzünle son buldu bütün aşklarım
Karanlık bir ufuktan inmez bakışlarım
Yağan yağmur misali akar göz yaşlarım.
Kayıt Tarihi : 27.12.2017 04:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
1990 Nurhak
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!