Hüzün var sanki herkes sus pus olmuş.
Gözler nemli, kalpler buruk olmuş.
Konuşan kimse yok neden kimse konuşmuyor.
Diller tutulmuş her şey içe atılıyor gibi…
Konuşmak gerek mevzu acıdan ibaret.
Biraz sabret diyorum ama nafile.
Ayan olmuş sanki korkuyorum sormaya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta