Hüzün Tutkunu Sabahlar

Durmadan depreşse umarsızlığın yarası,
Ben mahzun bir çocuk yüreğiyle dirensem...
Korkutmasa benliğimi
Ömür dehlizlerinin karanlığı.
Zaman yarışında unutulur en koyu matem,
Avuçlarımda zaptettiğim özgürlük sevdasını,
Engini olmayan bir göğe salıversem...
Açıldıkça bakışlarda yüreklerin kapısı,
Ne tasa kalır ne özlem;
Usanmadan coşar ruhun kaleme akışı,
Gecelere sığmaz olur binbir sitem,
Kucaklar hüzün tutkunu sabahları...