Hüzün Türküsü Şiiri - Mehmet Çakır

Aklıma sevdiğim gelir
Hislenirim
Sabrım isyana yenilir
Hırslanırım

Hayatımın romanında
Hüzün dolu her anında
Sigaramın dumanında
İslenirim

Kapıda bıraktım dünü
Burada şaşırdım yönü
Gardiyana görüş günü
Seslenirim

Maltada dolaşan kimki
Adım okunacak belki
Bayramlarda çocuk gibi
Süslenirim

Zindanların avlusunda
Kaybolurum kuytusunda
Gözyaşımın buğusunda
Sislenirim

Savaşırım hasret ile
Sabrederim kudret ile
Öfke ile nefret ile
beslenirim

Şu taş duvarların nemi
İçime düşürdü gamı
Sevmek suçsa ben cezamı
Üstlenirim

Burda her dem ömür gibi
Geceleri kömür gibi
İşlemeyen demir gibi
Paslanırım

Hüzün çöker zindanlara
Işık vurmaz ranzalara
Kireçli taş duvarlara
Yaslanırım