HÜZÜN TRAMVAYLARI
Nasıl da çıkagelirler ansızın
Hüzün tramvayları
Geçmiş zamanın ardından
Geceyi gıcırdatarak
Geçer giderler telaşla
Avucumdaki kader raylarından
Yüreğimi kanırtarak
Vatman görmez ama
İnciler saçılır farlarından
Toplamak mümkün değil
Dağılırlar kırılarak
Teğet geçer her durakta
Sinsi tuzaklar kurulu
Yaşam tuşlarına
Zilini çala çala “çın,çın”
Selam verir ürkütmeden
Yorgun şehrin
Kanadı kırık kuşlarına
Kayıt Tarihi : 17.3.2015 16:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İnci Germenliler](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/17/huzun-tramvaylari.jpg)
Ah o kader rayları... Tramvay makas değiştirirken nasıl da incitir insanı...
Kutluyorum değerli yürek sesinizi İnci hanım...Nicelerine sevgimle...
çok ama çok güzel bir şiir okudum hüzünlenerek,
yüreğinize sağlık.
Avucumdaki kader raylarından
Yüreğimi kanırtarak
Konu ve işlenişi farklı güzellikteydi.
Tebriklerim ve sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (6)