Hüzün Tadında Aşk! .. Şiiri - İsa Yılmaz

kalbim,
hüzün çağlarından kalma bir aşk yaşıyor
dokunduğum tüm güller zamansız soluyor
kırlangıç pişmanlığı mevsimleri dolduruyor
imkansız dedikleri şey günbegün başıma geliyor
çöllerde bir mecnun, bahtıma düşüyor

kalbim,
hüzün çağlarından kalma bir aşk yaşıyor
kazdıkça aşkın madenini anlımdan terler boşalıyor
her kazmada bir başka ümit yüreğimi hoplatıyor
her kazmada bin yokluk ciğerlerimi dağlıyor
zaman ve mekan bu ne divaneliktir, diyor

kalbim,
hüzün çağlarından kalma bir aşk yaşıyor
varlığın bir kez güldürüyor, yokluğun bin ölüm oluyor
bir mutluluğa bin ah düşüyor
sahnede kanlı bir othello oynanıyor
Julied, Romeo ölmeli, diyor

kalbim,
hüzün çağlarından kalma bir aşk yaşıyor