Hüzün sokağı

Mustafa Kalender Orjinal Kalender
9

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Hüzün sokağı

Ah !!!
yine senin hasretini çekiyorum,
Yine gözlerim seni arıyor,
Sen yokken sesini işitiyor kulaklarım.
Yüreğim seninle sızlıyor yine,
Titriyorum sensiz hüzünlü gecelerde,
İsmini yasakladım dilime, hece hece söylemeye çalışıyorum amma ilk harfinde boğazım düğümleniyor, susuyorum sensizliğinle.
Sen benim bağımlığımdın, yoksunluğunu çekiyorum her lokmada, her yudumda.
Damarlarıma sen zerk olmuş dolanıyorsun, hissediyorum varlığının yokluğunu kalp atışımda bile isteye.

Gözlerim senden şikayetçi,
Ağlamayın gözlerim, durun ağlamayın
bilseydim sever miydim ?
Bile bile kendimi böyle mahveder miydim ?
Yalnızlığın akşamında, usulca iner gece,
Dar sokakların kıvrımlarında saklanır sessizce.
Adımlarımı sayarım taşları dökülmüş kaldırımlarda,
Yıldızlar birer birer düşer, karanlık yağar gündüzlerime
Hüzün Sokağı burası, kalbimin en kuytu köşesi,
Her adımda senden iz, her sokakta eski bir hevesi.
Yıkık duvarlar suskun, lambalar sönmüş,
Sana varan yolda kaybolmuşum, ne izim kalmış, ne sedam ne de sesim.
Bir rüzgar dokunur yüzüme, sen gibi, bir anlık,
Fısıldar uzaklardan tanıdık bir ses, kırık dökük.
Elimde hayaller, ceplerimde yarım kalmış düşler,
Baktığım her taş, seninle ıslanmış gözlerimden ıslak,
Yine de içimde, umudu sararım.

Bir ışık görsem, yanan bir camın ardında,
Sanırım yine sen!!!
Sen derim
Kaybolursun,
Kaybolurum.
bilmem kaçıncı aldanışım hesap etmedim, yine sen değilsin..
kalbimin haritasında kaybolmuş duvarlar
Geçerim her gece aynı köşeden, aynı sessiz hikayede olduğu üzere.
Bilir misin, ben hep oradayım, ne gidesim var ne de kalasım senden..
Geceye sarınırım, sokak lambaları titrek,
Hafifçe sönüp yanarken, kalbimde bir his çırpınır tek.
Bir adım daha atarım, taşlar yorgun, izler derin,
Unutulmuş aşklardan kalma bir gölgeye bürünür bedenim.
Sana çıkan her yol, yine dönüp aynı sokağa varır,
Hüzün Sokağı’nda umut, her köşede yarım kalır.
Eski bir bankta oturur, bir sigara yakarım belki,
Dumanı yükseldikçe hatırana gömülür bu eski sevgi.

Her şey sen, her şey suskun,
Bir meltem gibi geçer aklımdan, kaybolur usul usul.
Gözlerimde silinmez izlerin, yüreğimde tortusu,
Unut desem de kalırım
terk etmek mi senden bana son hatır ?
Geçen zamana inat, beklerim hâlâ burada,
hep aynı çığlık yankılanır,
Sensizlikte yitip giden bir sevdanın sessiz izinde.
Artık yıldızlar bile küsmüş, gökyüzü karanlık,
Her gecenin sonunda yine dönerim başa,
Unutulmayan aşkların sokağında kalbim paramparça ve bu da benden sana son bir hatıra.

Belki bir gün gelir, hatırın da unutur beni,
Ama sana çıkan her sokakta,
şahit olan her taş,
fısıldar sana olan sevgimi.
O sokaklar bir daha başka aşkla dolmaz belki de,
Yine de
Yine de her adımda, hep sen kalırsın bu Hüznün sokağında..
Birde senin gözlerinle hançerlenmiş bir kalple ben.
Ruhumu sende bırakıp gidiyorum,
Ruhumu sana teslim ediyorum.
Elveda,
Elveda,
Elveda.....

Mustafa Kalender Orjinal Kalender
Kayıt Tarihi : 25.1.2025 10:56:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!