Hüzün Sokağı Şiiri - Himmet Çokal

Sararıp düşerken takvimden yapraklar,
Hazırlıksız yakalandığımız bir Nisan.
Ve çiğdem güzelinden yoksun bir bahar.
Hüzün sokağında meskun mahalimin,
Vuku bulmakta olağanüstü birtakım haller.
Ve ben her şeyden bihaber,
Bir şiir yazarım güncel konular üstüne.
Sözcüklerimden tasarruf etmeyi düşünmeksizin,
Satıp savururum müstehcen bir küfür gibi.
Tükendiğindeyse takati sözümün,
Sokağımda kol gezer hala bir hüzün.
Penceremde dolanır vakitli vakitsiz.
Ve ben hala, beş para etmez şairliğimin;
Mezesi yaparım hüznü ve sözcükleri...