Hüzün Sır Vermiyor Şiiri - Celâlettin Çevik

Gün ışırken gecikiyor
Yorgun kalkıyoruz düşlerden
Bağlandığımız umutlar masalsı
Yeni gürültüler çoğaltıyor şehir
Asitli karbonlu...

Beklenmedik yağmurlar yağıyor
Hava, güneş, su, toprak ölümlü
Ölümden korkuyoruz
Duvarlara işleniyor gölgemiz
Hüzün sır vermiyor

Hergün bir başkası var aynamda
Elleri, yüzleri, saçları...
Bana bir yabancıyı hatırlatır adım
Yada bir romandan üç beş satır.
Bu gerçek mi böyle

Kaçıp gitmek mümkün
Dünü hâtıralar içinde bırakıp
Bir âsa, bir heybe, bir çarık
Unutulmuş gibi birkaç gül
Pencerelerde özlemle beklenen
Gün ışırken gecikiyor...