Hüzün sinemin ahı, ruhumun hicran sevdası!

Suskun ve sakin bir şekilde
Billur bağlarının ibret sunan sokaklarında ilerliyorum
O kadar asude ve berrak ki kuş sesleri ve sincap oynaşmaları dikkatimi çekiyor
Kimseler yok, sanki terk edilmiş koylardan birisi, keşfe aç halet-i ruh iyesi bir şeyler söylüyor, gönül dilinden zihnime zerkediyor

Her ne hikmetse böylesi mekanlar beni celbediyor
Alıp en bakir hislerimin dile geldiği suhuleti vadediyor,sürur veriyor
Mazi ve ati serencamından, gönülde ukteleşen sızıdan, gama iten yadındanvazgeçmiyor
Onca yaşanmışlığın sayfalarını yeniden yaşatıyor ve sessizcehesabanı hatırlatıp, mizanın ulviyetini ruhumda hissettiriyor

Bağlar ne kadar bakımlı, göçmeler adına
Üçaylıkta olsa mekan değiştirmek, toprakla bütünleşmek, öznamına
Ahirin halinde can bulmak, faniliğin esaretinden kurtulmakiçin düşlerin fikriyata galebe çaldığıdevran
İnsan nam salmak için, dünyayı içinde yaşatmamalı, varlıkiçin kimliğinden ve imanından ödün vermeden geleceğin hesabıyla yol almayaadanmalı

Susadığımı hissediyorum ve etrafa bakınıyorum
Bir yudum su için acabaların tınısıyla, yol, yordambilenlerin hatırasıyla k karşılaşıyorum
Kendi halinde ve sessizlik içinde ince bir çizgiyle akanhayret çeşmesini farkediyorum ve etkileniyorum
Hazan ve hüzün bağ kültürüyle ziyadesiyle anlamlıdır, göçüpgidenler adına ne acıdır, hatırat olarak ne kaldıysa gönülde hicran içinde yaşanmaktadır