Hafiften bir yağmur yağıyordu
Ipıslak uzanan raylar hüzün veriyordu bana
Deli bir rüzgar musallat olmuştu
Uzaklara uçuşan saçlarına
Sonra bir düdük öttü hain
Mahzun bakışlar kaldı karanlıkta
Birden yalnızlık doluverdi
Senden boşalan avuçlarıma
Bak sevdiğimiz şarkılar da susmuş
Yitirmiş sevincini yıldızlar bile
Artık bu şehrin sokakları da bomboş
En cömert vaktindeki bahar bile nafile
Yollar ötürdü sevincimi yollar
Şimdi tatsız bir akış halinde zaman
Tedirgin dünyamda yalnız
Yaşıyor pırıl pırıl hatıran
Gün bir daha doğmadı pencereme
Bir acı şarkıyla başladı rüzgar
Masmavi akışı durdu zamanın
Benden koparırcasına aldı seni ufuklar
Böyle öksüz kaldı artık bu şehir
Göklerinde mahzun bakışlı kuşlar
Bir el sildi renkleri ufkumdan bir bir
Hep aynı hasretle söndü yıldızlar
Ama hatıran var içimde sıcak
Bir baca gibi hep tüten hatıran
Bulutlar öyle yalnız geçmeyin üzerimden
Bir tanem el ediyor uzaklardan
Birden susuverdi serçecik
Temmuz bahçelerinde çiçekler mahzun
Rüyalarım bile senindir çocuk
Dolaş gecelerimde uzun uzun
Ne rüzgarda bir teselli var
Ne yıldızlarda merhamet kaldı
Kapkara kanadını gerdi yalnızlık
Dünyam ufaldıkça ufaldı
Kayıt Tarihi : 18.10.2002 04:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!