Hüzün Seli Şiiri - Mahir Çiçek

o eller benim için uzanmıştı derken
yıllar sende de yavaş yavaş tükenecek
………..
yağmurun beklendiği kasvetli bir günde
saçları ağarmış yaşam yorgunu olarak
tekerlekli sandalyende salınırken
mazine geçmiş anılarına dalacaksın
tut diye uzanmıştı bana o eller diyecek
yüreğini esirgediğine hayıflanacaksın
bir kez daha uzandığını
sımsıkı tuttuğunu hayal edecek
kuşlar gibi kanatlanıp sevinçten uçacaksın
gök gürültüsü bitirecek düşlerini
yağmurda üşüdüğünü hissedeceksin
ıslatmadan sağanak yağmur anılarını
yalnızlığını paylaştığın odana doğru
sandalyenin dönecek tekerlekleri
kapı aralığında bir an duraksayıp
bir mısralık ağıt
“ölesiye sevdim diyemedim”
ezgi olarak dökülecek dudaklarından
çise çise yağan yağmur gözlerin
coşkun hüzün seline kapılmadan
bir daha karanlık dünyana döneceksin. 220507mcicek