Uzak, çok uzakta bir karanlık şehir
Gölgeden surlarla çevrili dört yanı
Suyu gözyaşından kasvetli bir nehir
Adını bilen yok mahzunlar vatanı
Yolu düşer mutlak buruk gönüllerin
Kırılan kalplerin bu son durağına
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta