Uzak, çok uzakta bir karanlık şehir
Gölgeden surlarla çevrili dört yanı
Suyu gözyaşından kasvetli bir nehir
Adını bilen yok mahzunlar vatanı
Yolu düşer mutlak buruk gönüllerin
Kırılan kalplerin bu son durağına
Sokakları sessiz düşünceler derin
Kim bilir belki bir umut var yarına
Bir güneş doğar mı bilinmez ufuktan?
Yıkılır mı dipten bu gölgeden surlar?
Vuslat yolu belki görünür uzaktan
O vakit çözülür birer birer sırlar
Böyle böyle geçip giderken tüm günler
Pek azdır yürüyen o vuslat yolundan
Yitip gider gün be gün yaşanan dünler
Ne var ki anılır bu şehir her zaman...
Kayıt Tarihi : 24.7.2014 10:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!