Hüzün salkımları Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Yalnız bırakma onları
akşamın darında kuşlar ne yapar
bu sabah olgun meyveleriyle hüzün salkım salkım
sarkarken ağaç dallarından
yükselip ayaklarımın üzerinde
koparırken parmaklarım
yalnız bırakıp gitme kuşları
uzatıp meyus kuşlar gagalarını
öperken zam/anı
tutmanı
bekliyor ellerim boşlukta

zenci gülüşüyle dişleri apak
bir güneş doğmalıydı güne
sağıp saatleri biriktirerek
tutmaz bu maya
kalaylı kovanın altı kor ateş

kapı kapı dolaştığımda her evden bir avuç
kiminden tuz
kiminden biber
almaktı maksadım oysa
ben uyanamazken sabah sabah
sağılmış deniz benden önce
taze süt kokusu havada

olgun meyveleriyle hüzün
salkım salkım sarkarken ağaç dallarından