Önce kalbini kilitledin,
Sonra kapını...
Kapkara oldu dünyam...
Mutlu musun?
Bağlar bozuldu,
Yağmurlar dindi.
Tomurcuklar sapsarı,
Sanki son mevsim...
Göremezsin içimdeki fırtınayı,
Denizlerimde çılgın dalgalar,
Sularım ne karanlık bilsen.
Gözlerime baksaydın bir kere derinden,
Ölürdün inan kederinden...
Elbet geçecek...
Elbet bitecek bu mevsim.
Hüzün, sabra çiçek açacak...
Gözyaşım dinecek,
Gideceğim kapından hüzün buğusu gibi...
Dudağımda acı bir gülüş,
Gözlerimde dalgın bir perde,
Ve dargın bir bakış...
Arayacaksın inan,
Arayacaksın hüzün bulutlarında beni...
8 Eylül 2010
Halenur KorKayıt Tarihi : 9.9.2010 02:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Başka söze gerek yok.
Aşk,kendisine en güzel şiirleri yok olduğu zaman yazdırırmış.
Doğru mudur;bilemem.
Ama bu şiiri çok beğendiğimi söylemeliyim.
Nedeni aşk değilse bu şiir de güzel değil...Nedeni aşksa ,denek ki yukarıdaki düşünceyi savlayanların bir bildiği var.
İlgiyle okudum şiiri.Müthiş çözümlemeler vardı ve etkiliydi.
Kutluyorum Sayın KOR'u.
Işıkla.
Ölürdün inan kederinden...
İnsan boşuna şair olmuyor demek ki?.Hüzünlü bir o kadar da güzel dizeler.
Tebrik ederim.Sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (6)