Her ayrılışımız bir hüzün sabahının başlangıcıydı benim için ve biz her gün ayrılıyorduk bıkmaksızın.
Nedenler,nedensiz ayırıyordu belki yada nedenleri suçluyorduk nedensiz yere.
Sonraları bıraktım nedenleri,çünkü artık öğrenmiştim beklemenin bu kadar güzel,özlemin SEN olduğunu.
Kayıt Tarihi : 11.3.2006 23:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!