Bugün günlerden hüzün.
Saat hüzün sabahı 7'si.
Dünde günlerden hüzündü,
evvelindeki günler de.
Yokluğunla günlerin adı değişti.
Hüzünleşti günler.
Mevsimler hep güz,
gökyüzü hep karanlık.
Gülüşünle yüzümde
hayat bulan tebessüm öldü.
Ağlayan palyaçolar gibiyim.
Her yanım akmış,
her yanım darmaduman.
Biliyor musun bir katilim ben,
yokluğunda kuşu küstürdüm?
Kayıt Tarihi : 17.10.2018 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
5 EKİM 2017 PERŞEMBE
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!