Hüzün Saati Şiiri - Selahattin Özbaş

Hüzün saati gelip kapını caldıgında
Sesiz sedasız bir köşeye cekilip agladıgında
O deger verdiğin bırakıp gittiğinde
Belki beni o an anlarsın acılarımı

İsyan kadehlerine mahkum kalıp tükendiğinde
Sesiz sedasız anlamı olmayınca icilen kadehlerin
O cok deger verilen bir anda kaybedilince
O zaman anlıyacaksın sensizlikte cektiklerimi

Aşina duygular sürüklerken isyana
Yaşam mücadelesi verirken karanlık gecelerde
Adını anarken ebru gündeşin şarılarında
Anlamı yok diyeceksin sevilen olmayınca

Bir yudum sevgiye muhtac kalmışken gönlün
Göz yaşaların sel olup akıyorken caresizce
Karanlıklar acı verirken icine bi caresizlikte
Sen beni o zaman anlıyacaksın cektirdiklerini