Hüzün Öyküleri-2 Şiiri - Kerim Akın

İçimin ışıklarını söndürdüm birer birer
şavkınla aydınlat beni ‘nerdesin’ desem
sükûttan başka
cevabın var mı verecek
ömrümün körpe çiçeklerini
sen gelmeyince
seng-i musallâ derecek

Gönlüm kıştan gayrı mevsim bilmedi
yokladığım kalpler meyil vermedi

Fermanının zulmetiyle paslanan tenim
sıbgatullahla aklanır mı
yoksa isyanın ateşiyle tutuşan yemin
sabrımı cehennemde mi paklar
kurbanın olduğum Mevlâ
niye tende ve bende bu tuzaklar...

Gecesi gözyaşı kokanın feryadı
günaha boyanmışken
hangi kapısı açılır semânın…

var mı böylesi dertli bu âlemde ki
duası cehenneme çıkar
gözyaşıyla kurduğu sırça sarayı
bir günahıyla yıkar
söyle ey sevgili söyle
koynunda hangi günah cennete çıkar...