Hüzün Ne Muhteşem Bir Ordudur ki

I

Mezar taşıma giydirin bayramlıklarımı

II

Saman uğrusuna astığım gözyaşları-
Ağyara düştü
... ve ben ipek kanatlı rüzgarlar eşliğinde
bir yerlerde gökkuşağını kesmeye gidiyorum.
Elimde sadece gül bahçeleri...
Dilimde sadece sürgün kelimeler...
Sevda vurgunu-
Gönlümün tükenmeyen nağmelerini sunarak
Birer birer
Gökkuşağını kesmeye

III

Şimdi kandır yağan üstümüze/
bu akşam üstüleri/
Hüzün ne muhteşem bir ordudur ki,
Dört nala koşar üstümüze
En acı hatıralarla,
hatıralar kadar acı yıllar-
sarmaş dolaş yüzümüzde.
Hüzün ne muhteşem bir ordudur ki;
dört nala koşar üstümüze.

IV

Ey gönlü mimoza!
Bir adam yağmurun altında haykırıyor.
Sessizce haykırıyor.
Duyuyorum.
Duyuyor musun?
İn artık göklerden. İn de gel
İn artık göklerden in artık.
Karanlık karşıki dağdan indi
Ay ışığının yüzüne vurduğu adam
''Mehtap iki kişiliktir'' diye haykırdı
yüzünde yalnız
Başını omuzumda taşıyan adamın yüzü vardı.