Yavrum seni hakkıyla eğitemedim
Evimizin içinde örnek yoktu diyebilirim
Evlilikle gözümü açtığım günüm
Gönlüm hep nahoşlukla geri dönerim
Gönlüm parça,parça kırılmakta
Hayat böyle devam edip gitmekte
Olaylar hep olup bitmekte ne çare
Saygı,şefkat her şey menfaate düğümlenmekte
Akıl hayran kalıp duruyor
İnsan insanlığını arıyor
Şeydan kıkır,kıkır gülüyor
İnsan bazen yaptığına pişman oluyor
Varlığın dönüp dolaşıp vardığı yer kabir
Zevk sefa içinde dolaştığın dünya nedir!
Hiçbir şeyin farkına varmadan ölüm kabre çekiverir
Bu serüveni yaşamayan varsa bizi de tanıştırıver
13072009.1100 Ahmet Özcankaya
Kayıt Tarihi : 21.7.2009 12:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!