Hüzün nağmeleri çalınır;
Her gece, aynı saatte,
Cama vuran yağmur tanecikleri ile
Geceyi saran; sessizlikle çoğalır, hayaller...
Düşündükce süzülür, damlacıklar...
Hüzün nağmeleri ile,
Kopup giden zaman,
Bırakamadığım yalnızlık canlanır, içinde...
Bir sevdanın esintisi kaplar, yüreğini.
Yeniden dönen anılar;
Avutamazken benliğini,
Korkudan kaçar gibi;
Ayrılıktan kaçmıştın...
Sonsuzluğun içine bıraktığın;
Küçük sevinçler bile seni kurtaramamıştı,
Hüzün nağmelerinden!
18.12.03
Sırma MersinKayıt Tarihi : 22.12.2003 14:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!