Hüzün Mevsimidir Sonbahar....

HÜZÜN MEVSİMİDİR SONBAHAR.......

Başlangıçta doğanın renklerinde bulur kendini insan..

Turuncunun kahverengiyle büyülü dansı, yeşilin vedası....

Herbirinin ayrı birer hikayesi vardır,kimi zaman umutlu kimi zaman buğulu.....

Yine bütün zıtlıklar aynı anda çıkar karşımıza

Dökülen yapraklarla birlikte savrulan umutlar içini acıtır insanın....

Doğanın kanunu bu yapraklar gelir geçer,ağaç ise hep dimdik ayaktadır.....

Vefasız olan ağaçmı yapraklarmı bilinmez ama....

Her baharda yeniden filizlenir koca çınarın yaprakları, umudun mutluluğun filizleri.....

Yaprak çoktan vazifesini tamamlamıştır,ölüm kadar sessiz, ölüm kadar gerçek....

İşte bu yüzden HÜZÜN MEVSİMİDİR SONBAHAR....

Ama unutmamalı sonbahardan sonrakileri....

Her inişin bir ÇIKIŞIı,her gecenin bir GÜNDÜZÜ vardır....

Her sonun bir İLKi,her ilkin de bir sonu vardır...

Ama buda bilinmez İLKBAHARMI SONDUR YOKSA SONBAHARMI..........