Hüzün mevsimi Şiiri - İsmail Kocakaplan 2

HÜZÜN MEVSİMİ
sonbahar
son umudum son rüzgar
kestane kokulum
iklimlerinden sogudugum yar
yüregine her dokunusunda
o nemli gözlerinde fırtınalar kopar
anlamak öyle zorki seni
bir iklim denizine dalmak kadar
bir başkasın sonbaharda;
sanki dalından kopup gideceksin
kavramak imkansızlasıyor
her deli yanın bir başka nameler çalıyor
ben nekadarda tutsam seni
gözlerini yagmurlar saçlarını fırtınalar alıyor
bir başkasın son baharda
herşeyinle doğaya eşlik ediyorusn
bir yaprak gibi yavaşca soluyorsun
derin uykularında hangi manalar saklı
anlamak öyle zor ki
bir iklim deizine dalmak kadar
yine son bahar
ey yüreginde hüzünleri koparan yer
bilmemki neyin nesi bu fırtınalar
benden bile saklarsın
bir dahaki bahara kadar
durmaksızın ağlarsın