Hüzün Mevsimi Şiiri - Durmuş Gönen

Ey gönlüm nedir seni böyle mahzun eden?
Yine mi geldi hüzün mevsimi?
Hayatımın hesabını sen tutarsın.
Derdimi alıp da derdine katarsın.
Vatan der ummana mı dalarsın?
Yoksa yâr deyip vuslatı mı ararsın?

Vatan dersen hâli perişan
Bir yanda vatan için canını feda edenler.
Öte yandan vatanı bölmek isteyenler.
Önce VATAN demek yerine
Hainlerle iç içe geçenler.
Vatansever görünüp vatanı satan
İş içinde iş çevirenler.
Gençliğin ise umurunda değil olup biten.
Her gün bir ateş düşer evlere
Sabah öğle akşam bir gün şehit der haberler
İkinci gün geldi mi ne şehit kalır ne de haber.
Hepsi bir anda unutulur gider.
İşte böyledir vatanın hali,
Biraz sonbahar, ama her zaman kış.

Yâr...
Yârdan yana sıkıntı mı çekersin?
Yoksa Yaradandan yardım mı dilersin?
Vuslata ermek için günleri mi sayarsın?
Yoksa yâr hasreti ile her gün mü yanarsın?

Zaman gelir susarsın.
Günler gelir geçer.
Vuslat nasip olursa bir gün eğer,
Huzura erdiren şükretmeye değer..

O sebepten azizim
Ne kadar seversen sev
Dört mevsim gibi gelir geçer hayat.
En güzeli Yaradanı sev
Sev ki ahiretin kurtulsun.
Sev ki gönlün huzura kavuşsun.
Üç günlük dünya azizim.
Geldik gidiyoruz...
Bir gün soran olursa beni
De ki: Sözü boğazında kaldı, sustu geçti...