Hüzün Makamı Yazıldı

Notalara yüreğimden,
Akan kan damladı.
Gözümden akan,
Yaşlarda yıkadı.

Yanık kokan kalbimden,
Hüzün makamı, yazıldı.
Sözlerimi bestelerken,
Gönlümün akorttu, yırtıldı.

Yazdığım şiirlerimden,
İçimin yanlızlığı yansıdı.
Yalnızlığımdan, kimsesizliğimden,
Hiçbir kimse, anlamadı.

Oysa yanımda binlerce insan varken,
Bu garip, her dem yalnızdı.
Ellerimi, dostlar tutsun diye, uzatırken,
Dostlar, sırtımdan yaraladı.

Yiyip, içip, gezerken,
Çok dost vardı.
Zor günümde, ağlarken,
Yanımda kimse kalmadı.

Umutlarım, tükendi derken,
Gerçek dost rastladı.
Gayrı, ağlarken, gülerken,
Dostum, hep yanımda kaldı.

Kederimden, kurtulmaya çalışırken,
O, tüm hüzünlerimi yıkadı.
Acılarlarda, yoğrulup, büyürken,
Tüm acılarıma, mutluluk harmanladı…