Oturdu kadın...
Duvarları şiir kokmuş odasına...
Belki kaçıncı gün,
kaçıncı yıldı;
onu sevdasıyla boğuşturan...
Kokladı kadın;
odasına sinen o kurşunî havayı,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.