Hüzün limanı Şiiri - Cemil İleri

HÜZÜN LİMANI. ...
Yüreğimin hüzün liman'ları yine sevda yüklü gemi'lerin harap ettiği yıkık bir viraneye döndü....
Bu gece yakamoz vurmuyor denizin sakin sularına...
Nazlı bi eda ile küçücük bulutların arkasına sakla,nıyor şimdi dolunay...
Ve çok uzaklarda yeşermeyi bekleyen umut'lar acımasızca katlediliyor sessizce...
Lakayt bir çehre'ye bürünmüş koca şehir..
O kadar kalabalık ki hiç kimse umutlarını kaybetmiş kendi halinde elleri ceplerin'de bu adamı görmüyor bile....
Ve aşk tek gecelik ilişkiler'le acımasız.ca delik deşik ediliyor...
Heyhat şimdi koynunda olmak vardı uslu gecenin sabahı'na vururken deli sam rüzgarları ile birlikte yarin....
Ama öylesine uzak ki edilen dualar
Amin'lerini kaybetmiş başı boş kalmış kurulan hayaller...
Yakınlarda bi yerde kaçak çay kokusu geliyor sessiz gece'ye vuran bir kaç kekik kokusu arasında...
Gözler'den tenha bi yerde usulca fısıldar yine kulağıma kara bi örtüye bürünmüş gece
_yine benim'lesin_her zamanki gibi...
Işte sen işte ben
Ne kimse beni farkediyor güneş doğmadan nede kimse seni farkediyor gözlerin dolmadan...
Biz birbirimize çok benziyoruz diye ilave eder gece...
Sende artık kendine gel kendime gel bence...
ikimiz'de masum değiliz ben kötü insanların ulu orta yaptıklarını saklıyorum...
Sen onların yaptıklarını gizliyorsun..!
Aynı şey işte ama suç ne sende nede bende
Bizim settar örtümüz'e bürünen kötü insanlar
Güneşin doğmasın'dan korkarlar...
Çünkü yeni umutlar getirir her yeni gün
Dün dündü biliyorsun bugün'de bugün...
Nasıl bi histi konuşmak gece ile
Bunu bir ben birde yıldızlar gördü benimle...
Bende ümitlerimi akşam güneşi ile göndermiş.tim
Ve şafağında büyük muştu'lar,la dönecekti biliyorum...
O yüzden virane bile olsa terketmiyordum bu yıkık limanı....
Sadece bekliyorum
Bekliyorum ve sabrediyorum
Ben zaten bi tek O'ndan diliyorum..?
O'nu diliyorum..?
O'nu biliyorum..?
O.ndan biliyorum..?
Ve gün ışığı parlak yüzünü sunarken canlılara
Geceyi kimsesiz varoş sokaklarda geçiren üç beş kimsesizin yaktığı ateşin etrafında bölüşülen taze ekmek kokusu'unda aramak gibi idi artık geçmişi hatırlamak....
Evrendeki herşey usulca uyandıkça yeni güne..
Pek çok kimse gece ne yaptığını bile hatırlamazken
Gün doğuşuna doğru yeni'den kalkıyor yükü sevda dolu hüzün gemi'leri.....!
(27 temmuz 2013 saat 01.09)