Hüzün kokuyor soğuk odada,
Gecenin karanlığı haykırıyor,
İnsanın içini burkan sessizlikle,
Ölüm döşeğinde gülümsüyor
Bedenin yok olmuşluğunda.
Yaşamla dalga geçiyor
Herkese “ elveda” diyen bakışlar,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta