Hüzün kokuyor soğuk odada,
Gecenin karanlığı haykırıyor,
İnsanın içini burkan sessizlikle,
Ölüm döşeğinde gülümsüyor
Bedenin yok olmuşluğunda.
Yaşamla dalga geçiyor
Herkese “ elveda” diyen bakışlar,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta