Hüzün Kokar Hasret Kokar Geceler

HÜZÜN KOKAR, HASRET KOKAR GECELER

Geceler...
Hüzün kokar...
Hasret kokar...
İçime içime işler...
Sessiz, karanlık, usulca...

Bir yıldız...
Düşer sanki her gece içimden...
Sönmüş bir umudu...
Gökyüzüne emanet eder gibi...

Gözlerim...
Bir noktaya kilitli,
Kimi zaman bir isme,
Kimi zaman bir sükûta...
Sığınır...

Zaman...
Ağırlaşır geceyle...
Dakikalar...
Kurşun gibi...
Yüreğime düşer tek tek...

Bir sigara...
Yanar usulca,
Dumanında seni ararım...
Bir kadehte...
Sesini duymaya çalışırım...

Gece...
Kapatmaz gözünü,
Ben...
Hiç uyumam o vakitler...
Uykuyla vedalaşır gönlüm...

Hasret...
Bir yangın gibidir,
Ama sessiz yanar içimde...
Kimseye anlatamam,
Dil susar, göz konuşur sadece...

Adını...
Anmadan seni yaşarım...
Bir fotoğraf gibi düşersin aklıma,
Renklerin silinir zamanla...
Ama yüzün kalır bende...

Kalbim...
Her gece seni çağırır...
Ses vermezsin...
Ama bilirim...
Ruhun dolaşır odamda...

Geceler...
Beni sana götürür her seferinde...
Uzaklar...
Sanki daha da uzaklaşır geceleri...
Ama ben...
Yine de beklerim seni...

Geceler...
Hüzün kokar...
Hasret kokar...
Ve ben...
Her gece biraz daha...
Eksilirim içimden...
Hamit Atay