Hüzün kokan sokaklar Şiiri - Şahin Ertürk

Hüzün Kokan Sokaklar

Ne zaman gelsem bu şehire
Hüznün koynunda bulurum kendimi
İşte yine gözlerimde,
Cisenti oluşmaya başladı bile
Ağlamamak için direniyorum
Amma başaramıyorum
Başlıyorum ağlamaya
Mazi gözlerimden
Sel olup akıyor adeta
Çicekçi Hayri
Boyacı Bekir
Çakmakcı Mehmet
Foracı Basri
Kalaycı Kamil
Sarraç Hilmi
Tenekeci Hakkı
Artist Osman
Gevrek Kadir
Küpkıran Mehmet
Ve tabiki,
İsimlerini kalbime kazıdığım
Unutmadığım
Unutamadığım
Sevdiklerim
Damla damla
Akıyor gözlerimden
İşsizlik bu şehrin sokaklarına
Bir virüs gibi girmiş
Gençler birer birer kaçmışlar
Yalnız bırakmışlar bu şehri
Birde ebediyete göç edenler var
Her gün bir kaç rahmetli derken
Bomboş kalmış sokaklar
Harabeye dönmüş
İçinde kimse olmayan
Nefessiz evler
Kapanmış dükkanlar
Hüzün kokuyor sokaklar
Sonbahar yaprakları gibi
Savruluyorum
Bir o yana
Bir bu yana
Ama nafile!!!
Tanıdık bir yüz
Göremiyorum bulamıyorum
Bir koku alıyorum
Bu mis gibi
Bir Erkeç güveçi kokusu
Ayaklarım beni
Kokunun geldiği yere götürüyor
Burası meşhur güveşçi
Çetenin yeri
Şükür burası kapanmamış
Bıyıkları yeni çıkmaya başlamış
Güleç yüzlü terbiyeli
Bir genç karşılıyor beni
Çete yokmuydu? diyorum
Delikanlı,

" Dedem rahmetli oldu amca" diyor

Bir darbe daha yiyorum
Bir arkadaşı dostu daha kaybetmenin
Acısı çörekleniyor yüreğime
Kendimi biraz daha
Yalnız hisdediyorum
Böyle giderse göz pınarlarım
Hiç kurumayacak gibi
Çetenin torunu ile
Biraz laflıyoruz
Amma dünyalarımız ayrı
Ayrı tellerden çalıyoruz
O benim sorduklarıma yabancı
Ben onun söylediklerinden
Bir şey anlamıyorum

" Simitçii
Simit var simit..."

Ben bu sesi tanıyorum
Mümin abi diyerek
Çetenin dükkanından
Ücret bile ödemeden
Sokağa atıyorum kendimi
Oda ne,
Bu simitçi mümin abi değil
Darbe üstüne darbe
Tekrar dönüyorum dükkana
Ne iştah kaldı bende
Nede moral
Yarım kalan güveçin
Ücretini ödeyerek
Ayrılıyorum dükkandan
Hayatımda ilk defa
Bir güveçi yarım bıraktım
Artık daha fazla dayanamayacağım
Hüzün kokuyor bu sokaklar
Herkes gördüğüm her bir şey
Beni ağlatmaya çalışıyor
Kimse takmıyor tanımıyor beni
Demli çay muhabbeti yapacak
Selam verecek kimse
Kalmamış bu şehirde
Arabama atlayıp son sürat
Arkamdan kovalayan varmış gibi
Hüzün kokan sokaklardan
Kaçarcasına ayrılıyorum

Nöbetçi Şair (Şahin Ertürk)