Bulutlar üzülmüş ağlıyor tepemde,
Gökyüzü isyanda
Haykırıyor üstümde.
Ben ise yorgun halsiz
Karanlıklar içinde. Çok fenayım be anne bir hüzün var içimde,
Çocukluğumu hatırladım kerpiç duvar dibinde.
Ağlıyordum o günde
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta